Primaire laterale sclerose (PLS) is een neuromusculaire of zenuw-/spierziekte waarbij de motorische zenuwcellen achteruitgaan. Dit leidt tot stijfheid en spasticiteit van de spieren in de benen en soms de armen. Ook komen spraak- en slikstoornissen voor. Geschat wordt dat ruim 100 mensen in Nederland deze ziekte hebben.

Wat gebeurt er bij PLS?

Bij PLS is er een probleem met de centrale motorische zenuwcellen. Dat komt door een verharding (sclerose) van het weefsel dat zich aan de zijkanten (lateraal) van het ruggenmerg bevindt. De verschijnselen doen zich meestal voor na het 30e levensjaar. PLS hoeft de levensduur niet te verkorten, maar leidt vaak wel tot invaliditeit.

Langzamer verloop dan ALS

PLS heeft een veel langzamer verloop dan ALS. Mensen hebben last van stijfheid en een verhoogde spierspanning met verhoogde reflexen. Dit begint meestal in beide benen, waardoor mensen struikelen, moeilijk kunnen hardlopen en minder kracht hebben. Later ontstaat ook spierzwakte in de handen en armen. Op den duur kunnen kauw-, slik- en spraakproblemen ontstaan. Een definitieve diagnose van PLS kan pas gesteld worden na 4 jaar. Binnen 4 jaar bestaat namelijk de kans dat de ziekte overgaat in ALS.

Meer over de ziekte PLS vind je op de website van het ALS Centrum Nederland.

Ben je patiënt?

Heb jij de diagnose ALS, PSMA of PLS gekregen? Lees wat Stichting ALS Nederland voor je kan betekenen en meld je aan als patiënt.

Aanmelden als patiënt